Oeralindaboek

In 1867 bracht de hellingbaas Cornelis over de Linden (1811-1874) een manuscript naar buiten dat al snel de titel Oera Linda-boek (afgekort: OLB) meekreeg. Een kopie ervan kwam in handen van dr. J.G. Ottema (1804-1879), prominent lid van het Friesch Genootschap ter Beoefening van Friesche Geschied-, Oudheid- en Taalkunde. Hij gaf er de naam aan en reeds in 1872 gaf hij de tekst met vertaling uit. Ottema was overtuigd van de echtheid van het handschrift. Volgens hem ging het om een eeuwenoude kroniek, geschreven in een tot dan toe onbekend schrift van runentekens. De taal was mogelijk zuiverder dan het oudst bekende Fries. Het handschrift verhaalt over een vierduizend jaar oude Friese beschaving. Alleszins sensationeel dus, maar al snel sloeg de twijfel toe. Binnen enkele jaren was de algemene opvatting dat het om een vervalsing ging – al bleef Ottema de vurigste pleitbezorger van de echtheid van het OLB.

De volgende vraag was uiteraard: wie heeft het Oera Linda Boek geschreven? Een bekentenis ontbreekt en verschillende kandidaten zijn door anderen aangewezen, maar een overtuigend bewijs werd niet gevonden en tot op heden ontbreekt overeenstemming over de "dader".
En daarmee ontbreekt ook zekerheid over de intenties en de opzet achter het OLB: gaat het om serieus bedoeld bedrog, of was het een goede grap? Mede daarom kan de inhoud van het OLB nog altijd welwillende aanhangers vinden.