In 1867 vond Cornelis over de Linden een oud handschrift, dat is een met de hand geschreven boek. Dit handschrift kreeg de naam Oera Linda-boek (afgekort: OLB). Eén van de eerste geleerden die er naar keek was J.G. Ottema uit Leeuwarden. Hij schreef een boek over dit oude handschrift met een vertaling. Ottema dacht dat het echt was en vele eeuwen oud. Want het was geschreven in een Friese taal met heel oude woorden. Het handschrift gebruikte ook vreemde letters, die niemand kende maar er wel erg oud uitzagen. En het verhaal in het boek ging over Friesland vierduizend jaar geleden, geschreven door iemand die deed alsof hij erbij was en het toen heeft opgeschreven.
Ottema dacht dus dat het een echt oeroud handschrift was. Maar andere geleerden twijfelden al snel. Na enkele jaren waren de meeste mensen er wel zeker van: het is een grote grap. Ook nu zijn er maar weinig mensen die geloven dat het OLB echt is en dat de verhalen erin ook werkelijk gebeurd zijn. Maar daarmee komt dadelijk de vraag: wie heeft het gedaan? Wie was de grappenmaker?
Ottema dacht dus dat het een echt oeroud handschrift was. Maar andere geleerden twijfelden al snel. Na enkele jaren waren de meeste mensen er wel zeker van: het is een grote grap. Ook nu zijn er maar weinig mensen die geloven dat het OLB echt is en dat de verhalen erin ook werkelijk gebeurd zijn. Maar daarmee komt dadelijk de vraag: wie heeft het gedaan? Wie was de grappenmaker?